Patyna na miedzi to substancja stworzona na bazie wody. Wchodzi w reakcje z cząsteczkami prawdziwej miedzi zawartymi w farbie. Cudownie nadaje się do stosowania na różnego typu powierzchnie: drewno, papier, gips, styropian, metal, tkaninę, plastik. Patynę możemy stosować wewnątrz i na zewnątrz. Jej ogólne właściwości to: substancja na bazie wody, substancja o słabym zapachu, substancja bezpieczna w użyciu, bezproblemowa aplikacja i trwały efekt. Patyna jest to jeden z pożytecznych sposobów starania korozji. Inaczej nazywana śniedzią. Śniedź widoczna jest np. na różnego rodzaju miedzianych blachach. Powierzchniowa warstwa patyny tworzy powłokę koloru od jasnozielonego do szarozielonego. Patyna jest powłoką trwałą. Cały proces pokrywania się powierzchni metalu nalotem patyny. trwa kilkadziesiąt lat, choć pierwsze objawy mogą zacząć pojawiać się już po kilku miesiącach.

Sztuczne patynowanie można wykonać również metodami chemicznymi. Przykład: w celach ozdobnych – możemy to wykonać w roztworze siarczanu amonu na 12 godzin zanurzyć przedmioty, a później wysuszyć je na wolnym powietrzu. Patyna na miedzi tworzy warstwę ochronną, jaka zabezpiecza materiał przed dalszą korozją. Naturalna patyna powstaje w wyniku korozyjnego oddziaływania elementów atmosfery z metalem. Patyna bywa częstokroć pożądana z uwagi na to, że postarza przedmioty ją pokryte i dodaje im swoistego uroku. Gdy jest niepożądana można użyć soku ze świeżej cytryny w połączeniu z solą pozwalają na szybkie pozbycie się patyny, albo namoczyc wilgotną szmatką we wcześniej spreparowanej papce składającej się z octu, soli i mąki a w następnej kolejności umyć nią spatynowane powierzchnię swoich przedmiotów, inny sposób to tez ocet i sól lub można też wykorzystać specjalny płyn do czyszczenia miedzi i jej stopów dostępny w sklepie. Natomiast po każdym należy porządnie umyć przedmioty mydłem, a w następnej kolejności opłukać je gorącą wodą.